رباتیک، علم پیشروی قرن بیست و یکم
علم رباتیک به عنوان یکی از علوم پیشروی قرن بیست و یکم، به مباحث طراحی، کنترل، تولید و کارکرد ربات ها می پردازد. فناوری ربات ها، پیشرفت عظیمی را در طول چند دهه اخیر به خود دیده است و دانشی بسیار پیچیده و ظریف است. رباتیک، ترکیبی متقابل از علوم، رشته ها و تخصص های متعددی است که در کنار یکدیگر نیازهای صنعت رباتیک را برطرف می سازند.
علومی همچون مهندسی برق، مکانیک و ریاضیات، نقش های اساسی در این زمینه ایفا می نمایند؛ البته علم فناوری اطلاعات و به خصوص در زمینه پژوهش و تحقیق، علم هوش مصنوعی نیز از دیگر علوم مورد استفاده در عرصه رباتیک هستند. می توان تصور نمود که با پیشرفت در حوزه هوش مصنوعی، علوم شناختی، روانشناسی و زیست شناسی نیز به جهت صیانت از اصول اخلاقی و جنبه های اجتماعی در زمینه ارتباط بین ماشین و انسان و تبیین این اصول به این حیطه وارد خواهند شد.
پیشرفت های کنونی در زمینه رباتیک علاوه بر سایر زمینه ها، بیشتر بر روی ربات های دستیار یا همان Cobot ها تمرکز دارد. تفاوت این ربات ها با ربات های صنعتی متعارف، آن است که ربات های دستیار در تعامل مستقیم با انسان عمل می کنند و در نتیجه بر خلاف ربات های صنعتی مذکور، با سازه های حفاظتی از محیط جداسازی نشده اند. بنابراین جهت تضمین امنیت اشخاصی که با ربات ها کار می نمایند، سنسورهای خارجی متنوعی مورد نیاز است. این سنسورها اطلاعات زیادی را جمع آوری می نمایند تا آن ها را به ربات و بخش کنترلر آن ارائه دهند؛ این بخش وظیفه کنترل شرایط فضا، از جمله مکان دقیق هر فردی که در محدوده کار ربات حاضر است بر عهده دارد. دیگر زمینه های مورد توجه رباتیک، شامل ربات های متحرک خودمختار، یادگیری ماشین، نرم افزارهای مبتنی بر فضای ابری و اتصال اجزای مکانیکی و الکترونیکی به لطف فناوری اطلاعات و ارتباطات است.
راجع به ربات های دستیار بیشتر بخوانید.
موفقیت ها و ثمرات به دست آمده در زمینه رباتیک، وجوه مختلفی دارند که تاثیری شگرف بر زندگی بشریت گذاشته اند. آن ها نه تنها بر روی علم و تجارت تاثیرات قابل توجهی داشته اند، بلکه حتی در حیطه های بهداشت و درمان و سامانه های حمل و نقل نیز تاثیرات به سزایی گذاشته اند. تاثیر رباتیک در نگاه کلی به بطن جامعه نیز کاملا آشکار است به ویژه که توانایی شگرفی در ایجاد تغییرات پایدار در حوزه های عمومی و خصوصی زندگی نوع بشر دارند.
تاریخچه رباتیک
ربات ها اختراعی متعلق به قرن بیستم و بیست و یکم میلادی هستند که برای عموم مردم تجلی تعالی مهندسی مکانیک، مهندسی برق و علم اطلاعات است. با این که تحولات انجام شده در زمینه رباتیک در دوره معاصر بسیار قابل توجه بوده است، اما اجداد ربات های امروزی از قرن ها پیش وجود داشته اند: اولین تلاش ها برای طراحی و ساخت ماشین های خودکار که شامل ماشین های نوازنده موسیقی و درهای خودبازشوی معابد بوده اند، در دوران کهن صورت پذیرفت. در سال 1737 میلادی مهندس و مخترع فرانسوی، ژاک دو واکانسون، یک اردک مکانیکی و یک فلوت خودکار که می توانست حدود دوازده آهنگ مختلف را بنوازد را اختراع نمود. اردک مکانیکی نیز چندین حرکت انجام می داد، از جمله آن که می توانست بال هایش را تکان دهد و آب بنوشد؛ واکانسون برای ساخت این اردک از بیش از 400 قطعه استفاده نمود. این ها و دیگر نمونه های ماشین های خودکار، در واقع بیشتر یک پروتوتایپ و نمونه اولیه بودند و به قصد تولید تجاری ساخته نشده بودند. بیش از هر چیز دیگری شاید، این ها ثمرات کنجکاوی محققان و مخترعان بودند.
سرانجام در سال 1960 میلادی، زمانی که اولین ربات های صنعتی در خطوط مونتاژ ظهور پیدا کردند، رباتیک پیشرفت قابل ملاحظه ای را تجربه کرد. اگر چه از قبل پیش بینی می شد که ربات ها انقلابی در سالن های تولید در سراسر جهان ایجاد نمایند، اما در ابتدا از آن ها، که از نیروی هیدرولیکی برای حرکت استفاده می کردند و در جای خود ثابت بودند، تنها برای دایکست قطعات استفاده می شد. در حدود دهه 80 میلادی در قرن بیستم بود که ربات های صنعتی در بخش صنعت خود را به ویژه در صنایع خودروسازی، به اثبات رسانیده بودند. از آن زمان به بعد، رباتیک به سرعت توسعه یافت و دیری نپایید که اولین ربات های غیرثابت طراحی، تولید و به کار گرفته شدند. به لطف پیشرفت های فناوری، طیف عملکرد ربات ها به طور مداوم رشد یافته است. امروزه، اتوماسیون و دیجیتال سازی در حال توسعه ی قابل ملاحظه ی تمام صنایع هستند و طبیعتاَ رباتیک نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود.
بیشتر بخوانید :